Klawiatura komputerowa jako sterownik MIDI

Klawiatura komputerowa nie jest w stanie zastąpić całkowicie prawdziwej klawiatury sterującej MIDI, ale do niektórych zastosowań może okazać się wystarczająca. Przykładowo doskonale spełni swoją rolę jako prosty pad perkusyjny. Aby móc wysyłać komunikaty MIDI za pomocą klawiatury, potrzebne są nam dwie rzeczy. Po pierwsze sterownik MIDI odpowiedzialny za stworzenie wirtualnych kanałów MIDI, którymi możemy dowolnie prowadzić komunikaty. Po drugie program zamieniający rozkazy wysyłane przez klawisze na komunikaty MIDI.

Latencja i sterowniki ASIO

Jeżeli zaczęliśmy zajmować się home-recordingiem szybko okaże się, że zintegrowana z płytą główna karta dźwiękowa jest niewystarczająca. Podstawowe powody, dla których musimy poważnie rozważyć zakup dedykowanej karty dźwiękowej, to kiepska jakość przetworników analogowo cyfrowych (AC) i cyfrowo analogowych (CA) oraz wysoka latencja konstrukcji zintegrowanych. Kiepskie przetworniki AC szybko dadzą się we znaki przy próbie zarejestrowania jakiegokolwiek materiału z zewnętrznych źródeł np. gitary czy klawiszy - dźwięk będzie mało dynamiczny, zniekształcony i mocno zaszumiony. Wysoka latencja, uniemożliwi nam całkowicie wykorzystywanie komputera jako procesora dźwięku do pracy w czasie rzeczywistym. Granie na gitarze przy pomocy programów typu Guitar Rig (emulacja wzmacniaczy i efektów gitarowych) lub wykorzystywanie wtyczek VSTi przy współpracy z klawiaturami sterującymi MIDI okażą się niemożliwe. Najprościej mówiąc, latencja to …

ASIO, Steinberg Media Technologies GmbH

Ujemne decybele, czyli dBu, dBV i cała reszta

W artykule Czym jest decybel napisałem, że nie może być ujemnych decybeli. W kontekście rozważanych tam decybeli (dB SPL), rzeczywiście nie używamy wartości ujemnych. A jednak okazuje się, że w pewnych sytuacjach (nierzadko występujących) używamy decybeli ujemnych. Być może ktoś spotkał się z ujemną skalą bądź na amplitunerze (wzmacniaczu), bądź w ustawieniach karty dźwiękowej na komputerze albo może w mikserze/konsolecie. Co ciekawe na podanych skalach, może w ogóle nie być wartości dodatnich – mogą kończyć się na zerze (dBFS). Nie jest to żadna pomyłka, wszystko jest w porządku, spieszę wyjaśnić o co w tym wszystkim chodzi.

Podziałka logarytmiczna, czyli jak czytać wykres charakterystyki mikrofonów, głośników itd.

Przedstawienie na wykresie zależności czegokolwiek od częstotliwości dźwięku wymaga zastosowania podziałki logarytmicznej. A że w akustyce 99% rzeczy zależy od częstotliwości dźwięku okazuje się, że możemy mieć z nią do czynienia dość często.

Poniżej widnieje układ współrzędnych z zastosowaniem dwóch różnych podziałek: logarytmicznej i liniowej:

Schematy połączeń symetrycznych XLR i TRS (Jack)

Najczęściej spotykanym złączem do przesyłania sygnału symetrycznego (balanced) jest XLR (Cannon) oraz TRS (Jack). Schematy kabli XLR - XLR oraz TRS - TRS są bardzo proste. Podobnie połączenia XLR - TRS, najważniejsze żeby pamiętać gdzie lutuje się masę.

W XLR-ach zawsze dajemy masę na pin 1, natomiast na pinach 2 i 3 lutujemy żyły (sygnały) bez znaczenia którą na drugi, a którą na trzeci pin, z tym że po obydwu stronach kabla musimy się trzymać tego samego lutowania. Tzn np. jeżeli żyły mają izolację niebieską i czerwoną, to niebieską dajemy na pin 2 po obydwu stronach, a czerwoną na pin 3 po obydwu stronach.

Z TRSami jest podobnie. Ekran (masa) zawsze idzie na rękaw (Sleeve), a sygnały na czubek (Tip) i pierścień (Ring). Również tutaj musimy trzymać się jednakowego lutowania żył po obu stronach. Jeżeli z jednej strony zamienimy np. niebieską żyłę z czerwoną, to kabel taki w zastosowaniu jako kabel stereo będzie nam zamieniał kanał lewy z prawym (czasami pożądane zjawisko, ale tylko stosowane świadomie).

Schematy połączeń symetrycznych XLR - XLR, TRS - TRS i XLR - TRS